رشته مهندسی هوا و فضا یک علم بین رشته ای و زیر شاخه ی رشته مکانیک میباشد، و باتوجه با گستره متنوع گرایشهای این رشته و پیوند محکم این صنعت با پروژههای نظامی بسیارمورد توجه قرارگرفته. تحصیل در این رشته نیازمند یکسری از تواناییها و پایه ی قوی از دروس علوم پایه میباشد. و با در نظر داشتن قابلیتهای این رشته، جای پیشرفتهای فراوانی در کشور ایران وجود دارد.
- معرفی رشته مهندسی هوا و فضا:
اگر شما هم جزء آن دسته از افرادی هستید که از دوران کودکی آچار به دست بودید و مشغول ساخت و تعمیر وسایل و اسباب بازی هایتان بودید، احتمالا شما هم از علاقه مندان به رشته های مکانیکی هستید.
رشته مکانیک از زیر شاخه های رشته ریاضی است،که دارای گرایش های جذاب و مختلفی مانند رشته مهندسی هوا و فضا می باشد.
رشته مهندسی هوا و فضا یکی از اصلی ترین و پرکاربردترین شاخه های مهندسی می باشد، که به دلیل بهره گیری از علوم دیگر مانند متالوژی، الکترونیک، کامپیوتر و مکانیک یک علم میان رشته ای به حساب می آید.
این مهندسی، دانشی با هدف آشنایی اصول مقدماتی برای تعیین و طراحی برنامه های استراتژی و ساخت سیستم هایی با تکنولوژی پرواز مانند هواپیما و فضاپیما و اجسام پرنده میباشد و با استفاده از قابلیت های مانند طراحی و آنالیز آزمایش به ساخت اجسام پرنده مانند بالگرد، موشک، شاتل و هواپیما می پردازد.
قدرت و توان نظامی هر کشور رابطه محکم و مستقیمی با صنعت و رشته مهندسی هوا و فضا دارد، از این باب این رشته فوق العاده راهبردی، سالانه سهم وسیعی از بودجهکشور را جهت پیشرفت و ارتقاء پروژههای نظامی و غیر نظامی به خود اختصاص میدهد.
-چه افرادی و با چه قابلیت های توانایی ورود به رشته مهندسی هوا و فضا را دارند؟
به دلیل بهرهگیری رشته مهندسی هوا و فضا از علوم دیگر و فنی بودن ماهیت این رشته، افرادی این رشته را انتخاب میکنند،که دارای خلاقیت و پشتکار و علاقه مند به فعالیت در این صنعت باشند، علاوه بر این باید دارای پایه های قوی از دروس علوم پایه مانند ریاضی و فیزیک و دروس زبان انگلیسی باشند و توانایی انجام طراحی، آنالیز و ارزیابی آزمایشها و مدل سازهای مختلف را در زمینه های مربوط به وسایل پرنده و صنایع هوا و فضا، را به کمک برنامه و نرم افزارهای شبیه ساز کامپیوتری داشته باشند. به همین دلیل از دروسی که معمولا در دوران کارشناسی به این مهندسین آموزش داده میشود الگوریتم ها و برنامه نویسی کامپیوتر میباشد که مبحث زبان برنامه نویسی فروتون و نرم افزارهای مانند متلب، تدریس میشود. که البته دانش آموختگان این رشته باید از دوران کارشناسی، توانایی کار به صورت حرفه ای با نرم افزارهای تخصصی را داشته باشند. بنابراین افرادی به عنوان مهندسین هوا و فضا موفق خواهند شد که از ویژگی های زیر برخوردار باشند:
-تسلط کافی به زبان انگلیسی و دروس پایه
- منظم و دارای برنامه ریزی
-آشنایی با نرم افزارهای تخصصی و کاربردی
-برخورداری از مهارت ارزیابی، آنالیز و حل مسئله
-آشنایی و آگاهی کامل با قوانین مهندسی
-برخورداری از مهارت های لازم در زمینه فناوری های مدرن
-داشتن مهارت طراحی برنامه ریزی و مدیریت فعالیتها و پروژهها
رشته مهندسی هوا و فضا یک نکته قابل ذکر در رابطه با شباهت این رشته با دیگر رشته های مهندسی مانند هوانوردی و خلبانی وجود دارد، این است که، مهندسین هوا و فضا آن دسته از مهندسین هستند که توانایی طراحی، آزمایش، ساخت، مراقبت و تجهیز وسایل پرنده، را داشته باشند. و مهندسین که از هواپیما استفاده می کنند را مهندسین هوانوردی می نامند.به صورت کلی مهندسی هوا و فضا یک تخصص و هوانوردی و خلبانی یک مهارت میباشد.
مانند شباهت پزشک و دکتر داروساز، بدین صورت که دکتر داروساز، داروها را میسازد و پزشک جهت درمان از آنها استفاده میکنند.
معرفی رشته هوا و فضا
-روند تحصیلی در رشته مهندسی هوا و فضا:
از نکاتی که متقاضیان این رشته باید به آن توجه داشته باشند، آشنایی با کلیات و جزئیات این رشته میباشد. به علاوه داوطلب باید برای سنجش خود، اطلاعات رتبه های قبولی این رشته را بررسی کند، و مقایسه های لازم را انجام دهند. رشته مهندسی هوا و فضا جزء زیرگروه آزمایشی ریاضی میباشد که ضریب دروس اختصاصی آن برای کنکور سراسری بدین صورت میباشد که درس شیمی با ضریب 2، درس فیزیک با ضریب 3 و درس ریاضی با ضریب 4 میباشد.
آخرین رتبه قبولی مهندسی هوا و فضا در کنکور سراسری 99-1400منطقه یک، 2068 دانشگاه علوم پزشکی زابل بود.
برای اطلاع بیشتر از رتبه قبولی در رشته هوا و فضا و دریافت برنامه ریزی و آموزش دوره های آنلاین میتوانید همه روزه با مشاوران موسسه آموزشی پارس آموزان در ارتباط باشید. www.parsamoozan.com
دانشجویان رشته هوا و فضا در دوران کارشناسی موظف به گذراندن 140 واحد از دروس تخصصی که شامل نقشه کشی صنعتی،ترمودینامیک، طراحی مکانیک مدارهای فضایی، زبان تخصصی، آیرودینامیک، مقدمه ای بر مهندسی هوافضا و دروس عمومی شامل اندیشه اسلامی، زبان عمومی، ادبیات فارسی و.... از دروس پایه، میتوان به دروس ریاضی عمومی، فیزیک، معادلات دیفرانسیل و علم مواد اشاره کرد و چندین دروس اختیاری که در مدت زمان 4 سال، معادل 8 ترم گذرانده میشود.
-گرایش های رشته مهندسی هوا و فضا:
رشته مهندسی هوا و فضا در مقطع کارشناسی دارای گرایش خاصی نمیباشد اما در مقطع کارشناسی ارشد دارای گرایش های جلوبرندگی یا پیشرانش، آیرودینامیک، مکانیک پرواز، سازههای هوایی، مهندسی فضایی، بررسی سوانح و صلاحیت های پروازی است. ادامه تحصیل در این در مقاطع بالاتر وجود دارد.
1-گرایش جلوبرندگی:
دانشجویان این رشته بررسی و مطالعه موتور هواپیما، موتورهای پیستونی، سیستم های جلوبرنده مانند توربینی و راکت ها و نیروی رانش بین آنها را انجام میدهند.
2-گرایش آیرودینامیک:
یک گرایش مربوط به سیالات میباشد که به مطالعه و تحلیل جریان هوا، جریان های پیچیده و تحلیل نیروهای گشتاور و آیرودینامیکی بر روی اجسام پرنده و قطعات آنان میپردازند.
3-گرایش مکانیک پرواز:
در این گرایش دانشجویان بر اساس اطلاعات هندسی و وزنی و آیرودینامیکی به بررسی و تحلیل رفتار و حرکات اجسام پرنده، بررسی مسافت طی شده و نشست و برخاست وسیله پرنده میپردازند.
4-گرایش سازه های هوایی:
دانشجویان این گرایش بر اساس اطلاعات پایه و با در نظر گرفتن پارامترهای مانند وزن، استحکام و فشار به طراحی و ساخت سازه های هواپیمایی آشنا میشوند.
5-مهندسی فضایی:
در این گرایش به اصول کاربردی ریاضی مورد استفاده در حرکت ماهواره ها و مدارهای فضایی پرداخته میشود.
6-گرایش بررسی سوانح هوایی و صلاحیت های پروازی:
از گرایش های میباشد که دانشجویان آن به دانش و اطلاعات سایر گرایش ها نیاز دارند به همین دلیل فارغ التحصیلان آن دید وسیع تری نسبت به دانشجویان دیگر گرایشها کسب میکنند. از مباحث این گرایش، بررسی و آنالیز مدیریت ایمنی در هوانوردی، بررسی راه های پیشگیری از وقوع سوانح هوایی و..... میتوان اشاره کرد.
ساخت اجسام پرنده
-دانشگاه های مطرح که پذیرش دانشجویان رشته هوا و فضا دارند:
دانشگاه صنعتی شریف، دانشگاه امیرکبیر و دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی و از دیگر دانشگاه ها، دانشگاه شهید بهشتی تهران، دانشگاه فردوسی مشهد، دانشگاه مالک اشتر اصفهان و....
-مسئولیت ها و وظایف یک مهندس هوا و فضا:
-ارائه مشاورههای فنی با توجه به گرایش گذرانده شده
-شناسایی مشکلات و ارزیابی و حل مسئله
-بررسی محصولات ناقص
- طراحی و تعیین پروژهها
-بررسی اقتصادی و فنی بودن پروژهها
-بررسی پروژهها از لحاظ ایمنی و استانداردهای لازم
-اندازه گیری و بررسی عملکرد قطعات ساخته شده
-انجام تحقیقات تئوری و نظری
-طراحی سیستم های ارتباطی وسایل پرنده
-تست و بررسی سازههای ساخته شده در شرایط متفاوت هوا و زمین
مسئولیت های یک مهندس هوا و فضا
- بازار کار و درآمد رشته مهندسی هوا و فضا:
فارغ التحصیلان این رشته میتوانند هم در بخش های خصوصی و هم در بخش های دولتی مشغول به کار شوند.
سازمان های دولتی هوا و فضایی کشور مانند سازمان فضایی ایران، نیروی هوافضای سپاه پاسداران و ارتش، سازمان صنایع هوافضا، صنایع هوایی قدس و شرکت های هواپیمایی و مراکز تعمیر و نگهداری اجسام هواپیمایی و.... مشغول به کار شوند. و زمینه اشتغال زایی فوق العاده بالای در شرکت های فنی مهندسی دارد.
از مهمترین موضوعات در رابطه با این رشته، بحث درآمدزایی میباشد، لازم به ذکر است درآمدزایی برای این رشته در کشورهای توسعه بسیار عالی میباشد. و در کشور ایران با توجه به شرایط حال حاضر درآمد این رشته به طور تقریبی نسبت به سایر رشته های مهندسی بهتر میباشد.